ข่าว “UrboyTJ” โวยค่ารักษา “ซึมเศร้า-ไบโพลาร์” แพงมากถึง 600,000 บาท จนต้องออกมาตัดพ้อผ่านไอจีสตอรี่ “ค่ารักษาพยาบาล 6 แสน ไม่ต้องรักษากูก็ได้นะ ถ้าจะแพงขนาดนี้ สั*นรก” และต่อด้วยสตอรี่อีกหนึ่งอันว่า “ปล่อยกูไปตามทางของกูเถอะ”
อยู่ๆ เรื่องภาษีลาภลอยก็กลับมาเป็นประเด็นที่มีคนพูดถึงกัน ทั้งที่เคยเป็นข่าวฮือฮามาเมื่อหลายปีก่อน ซึ่งก็เข้าใจได้นะว่าทำไมช่วงนี้ถึงมีการออกภาษีใหม่ๆกันจัง เหตุผลง่ายๆ ถ้าเทียบกับครอบครัว รัฐบาลคือหัวหน้าครอบครัว ประชาชนคือสมาชิกของครอบครัว ที่ผ่านมารัฐบาลต้องจ่ายเงินเยอะมากในการต่อสู้กับวิกฤติโควิด ไม่ว่าจะเป็นการฉีดวัคซีน หรือ ให้รักษาฟรี และจ่ายเงินเยอะมากสำหรับการกระตุ้นเศรษฐกิจ ไม่ว่าจะเป็น คนละครึ่ง เราเที่ยวด้วยกัน ยิ่งใช้ยิ่งได้ ฯลฯ
เมื่อพูดถึงการลงทุน คนส่วนใหญ่มักจะโลกสวยมองแต่กำไรหรือผลตอบแทนจนลืมมองถึงความเสี่ยงไปอย่างเช่นข่าว ไฮโซสาวอุบลเปิด ‘บ้านออมเงิน’ หลอกเหยื่อนับร้อย ก่อนหอบเงินหนี เสียหายกว่า 500 ล้าน แม้จะเกิดมาหลายครั้ง แต่ก็ยังมีคนหลงเชื่อสูญเสียเงินหลายล้านบาท หรืออย่างการลงทุนที่เป็นที่ยอมรับกันทั่วไป อย่างเช่น bitcoin กองทุน หุ้น ฯลฯ คนส่วนใหญ่ก็มองแต่กำไรที่คาดว่าจะได้ ไม่มองถึงความเสี่ยงที่จะขาดทุนหรือเสียเงินเลย
ตอนเริ่มลงทุนใหม่ๆ คำถามนึงที่เกิดขึ้นในใจเสมอ ไม่ว่าตอนนั้นจะกำไร หรือ ขาดทุน สงสัยจริงๆที่เราเล่นหุ้นอยู่นั้น เรากำลังลงทุนหรือเล่นการพนันกันแน่ เลยต้องไปค้นหาดูเลยว่าการลงทุน ต่างกับ การพนัน ตรงไหน
จากหลักฐานโบราณคดีน้ำท่วมโลกครั้งใหญ่เคยเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 5,000 ปีที่แล้ว เหตุการณ์นี้ได้มีบันทึกของตำนานเรือโนอาห์ หรือ Noah Ark ที่เกี่ยวกับน้ำท่วมโลกถูกบันทึกไว้ใน “เจเนซิส” หรือพระธรรมปฐมกาลของศาสนาคริสต์ (ในคัมภีร์ไบเบิ้ล)
ทุกครั้งที่นั่งรถผ่านย่านพระราม 9 หรือ แถวถนนหลักๆใน กทม. มักจะเห็นเรื่องที่ขำไม่ออกอยู่เรื่องนึงเสมอ คือ สวนกล้วย สวนมะนาว ที่เจ้าของที่ดินปลูกกัน เป้าหมายก็คือ บริหารภาษีที่ดิน โดยการตีความกฎหมายภาษีที่ดิน และ สิ่งปลูกสร้าง แบบศรีธนญชัยที่ว่าที่ดินเกษตรเสียภาษีต่ำกว่าที่ดินรกร้างว่างเปล่า จึงมีการปลูกต้นกล้วย มะนาวกันเป็นการใหญ่บนที่ดินมูลค่าเป็นพันเป็นหมื่นล้านบาท เป็นการใช้ที่ดินอย่างไม่คุ้มค่า เสียทรัพยากรไปฟรีๆ เพราะกล้วย หรือ มะนาวที่ปลูกก็ไม่ทำเพื่อเกษตรกรรมจริงๆ แต่เป็นการทำเพื่อหลบหลีกภาษีอย่างถูกกฎหมาย
เราผ่านไป 3 แก่แล้วนะ แก่สุขภาพ มีสุขภาพดี แก่เงิน มีเงินเยอะๆ แก่เพื่อน มีเพื่อนเยอะๆ มาตอนlสุดท้ายของการแก่อย่างมีความสุขกันนะ คือ “แก่เมีย” ท่านชายหลายท่านคงนั่งอมยิ้ม มีเหตุผลที่จะไปคุยกับที่บ้านแล้ว แต่ท่านหญิงหลายท่านก็คงโวยวาย “ไม่จริง”
เราคุยกันไป 2 แก่แล้วสำหรับการแก่อย่างมีความสุข มาแก่ที่ 3 คือ แก่เงิน ช่วงปลายปีทุกปีเลยครับ ที่ผมมักจะได้รับเกียรติให้ไปบรรยายเรื่องการเงินหลังวัยเกษียณ และทุกครั้งที่บรรยายเสร็จ ก็มักจะได้รับฟังจากผู้ฟังเสมอเลยว่า “ทำไมมาบอกตอนนี้ น่าจะบอกเขาอย่างน้อยซัก 10 ปีก่อนเกษียณก็ยังดี จะได้วางแผนทัน” (แต่เวลาบรรยายเรื่องเกษียณให้คนหนุ่มสาวฟัง กลับได้ยินว่า “มาพูดอะไรตอนนี้ อีกตั้งหลายปีกว่าจะเกษียณ” นี่แหละทำนอง ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา)
จากครั้งที่แล้วที่เราคุยกันถึง “แก่สุขภาพ” แก่ที่ 2 ใน 4 แก่ของคนจีน มีผู้อ่านหลายท่านเขียน email มาแสดงความกังวลเรื่องสุขภาพกันมากๆ หลายคนตกใจเพราะคิดว่าคนเราเริ่มแก่ตอนอายุเกิน 40 บางคนมองว่าจะเริ่มแก่ตอนอายุ 60 เพิ่งมารู้ความจริงว่า ร่างกายคนเราเริ่มเสื่อมเมื่ออายุใกล้ ๆ 30 ปี จะเร็วอะไรขนาดนั้น เมื่อเป็นอย่างนี้ บางคนพูดเลยขอตายไม่ขอแก่ดีกว่า อันนี้คงเลือกไม่ได้ แต่ที่เราเลือกได้ก็คือ แก่อย่างมีสุขภาพดีกันดีกว่า
ครั้งที่แล้ว เราคุยกันถึงปัญหาการจ่ายสินไหมล่าช้า กรณีบริษัทประกันยังดำเนินกิจการอยู่ แต่อีกกรณี ก็คือ กรณีบริษัทประกันถูกเพิกถอนใบอนุญาต เมื่อมีการเพิกถอนใบอนุญาตประกอบธุรกิจประกันวินาศภัยของบริษัทประกัน คปภ. จะแต่งตั้งกองทุนประกันวินาศภัยเป็นผู้ชำระบัญชีของบริษัทประกันภัยนั้น
